การที่เราจะเข้าใจในภาษาญี่ปุ่นนั้นหลายหลายคนอาจจะมองว่ามันยากมากเพราะต่างจากภาษาอังกฤษโดยสิ้นเชิง ด้วยการอ่านและการออกเสียงจะแยกไม่ออกเลยทีเดียวว่านั่นคือคำว่าอะไร ยิ่งตัวอักษรแล้วนั้นจะแปลกไปเลยครับ แต่อักษรที่ดูแล้วเข้าใจง่ายเลยนั้นก็จะเป็น ฮิรากานะ และคาตาคานะ สองหมวดนี้จะอ่านออกเสียงที่เหมือนกันแต่เขียนต่างกัน มีทั้งหมด 48 ตัวอักษรเท่ากันครับ ซึ่งฮิรางานะจะใช้อักษรที่ใช้สำหรับบางคำที่แทรกเข้ามาเท่านั้นหรือใช้เป็นชื่อคน และใช้ในคำที่ไม่มีในตัวอักษรคันจิจะส่งท้ายคำกิริยาหรือคำช่วยจะทำให้ผู้ที่อ่านคันจินั้นง่ายมากยิ่งขึ้น ส่วนคาตาคานะนั้นจะใช้อ่านออกเสียงญี่ปุ่นประเภทหนึ่งใช้ในการหยิบยืมภาษาต่างประเทศอย่างชื่อคนชื่อสถานที่ต่างๆ เลียบแบบเสียงในธรรมชาตินั้นๆ การอ่านเบื้องต้นนั้นเราควรจะจำสองหมวดนี้ให้แม่นยำเสียก่อนเพราะถ้าเราจำมันไม่ได้ก็จะไปอ่านตัวอักษรที่ยากกว่านี้อย่างคันจิไม่ได้เลยครับ ส่วนใหญ่แล้วนั้นใครที่จะเข้ามาเรียนภาษาญี่ปุ่นจำต้องมีวินัยในการจัดเวลาฝึกตนถ้าขาดตอนไปแค่วัน 2 วันก็อาจจะทำให้ท่านลืมมันได้ แต่ถ้าเราหมั่นฝึกฝนอ่านให้คล่องแคล่วคันจิก็จะทำความเข้าในได้อย่างง่ายเลยครับ สำหรับในภาษาคันจินั้นยากมาเลยครับ ด้วยตัวอักษรที่มากมายถึง สองพันถึงสามพันตัวอักษรนี่เฉพาะของญี่ปุ่นเท่านั้น แต่จะมีการหยิบเอาของจีนมาผสมผสานในญี่ปุ่น ในหนึ่งตัวนั้นอ่านออกเสียงได้ถึงหลายคำ มีทั้งหมด ห้าหมื่นคำด้วยการแต่ในตามหลักการใช้ชีวิตประจำวันนั้นก็จะมีแค่ไม่ถึง สามพัน เท่านั้นเอง ทั้งหมดนั้นคือความรู้เบื้องต้นที่ท่านควรจะรู้และทราบถึงสิ่งที่เราจะเรียนด้วยตนเองเพราะการที่เราจะฝึกด้วยตนเองนั้นจะต้องทำตามหลักการทั้งหมดเลย